Τη περασμένη εβδομάδα έπεσα πάνω σε ένα άρθρο που μιλούσε για έναν νέο μουσικό, τον Jamie Wilson, ο οποίος τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής του ήταν γυναίκα, ώσπου αποφάσισε να αλλάξει φύλο.
Το Ελληνικό Internet γέμισε απο πολλά σχόλια, άλλα θετικά και άλλα αρνητικά. Δεν είμαστε σε θέση να μετρήσουμε με ακρίβεια, ποσοστά και να εξάγουμε συμπεράσματα, καθώς αρκετός κόσμος που μπορεί να διαφωνεί, επιλέγει να μην εκφράσει δημόσια την άποψή του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρατηρούμε όταν και όποτε είναι δυνατό. Η δική μου αίσθηση είναι πως η βασική διαφορά μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν μια τέτοια δύσκολη απόφαση και εκείνων που την καταδικάζουν, είναι το επίπεδο της διάθεσης για κατανόηση του προβλήματος που αντιμετώπισε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας. Αισθάνομαι πως όσοι περιορίζονται στην επιφάνεια και έχουν την τάση να βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα, είναι πιο πιθανό να τοποθετηθούν εναντίον μιας τέτοιας απόφασης. Πόσες φορές όμως έχουμε αλλάξει γνώμη για ένα θέμα που υποστηρίζουμε, όταν μπαίνουμε στον κόπο να διερευνήσουμε εις βάθος το πρόβλημα;
Αν κάναμε, έστω και μια φιλότιμη προσπάθεια να μπούμε στον ψυχικό κόσμο του διπλανού μας, θα είχαμε μια καλύτερη χώρα. Στη περίπτωση της κοπέλας που έγινε αγόρι, ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να αναρωτηθούν τα βαθύτερα αίτια που την οδήγησαν να αλλάξει φύλο. Η απόφαση ενός ανθρώπου να προβεί σε εγχείριση αλλαγής φύλου είναι μια μακρόχρονη
διαδικασία (και ταλαιπωρία) που περνά απο πάρα πολλά δύσκολα και ψυχοφθόρα
στάδια. Δεν ξυπνάς μια μέρα και λες "θα κάνω εγχείριση αλλαγής φύλου. Δεν
προβληματιζόμαστε για το που θα πάμε για μπάνιο σήμερα που είναι Κυριακή 4 Ιουνίου.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο το οποίο βασανιζόταν μέσα του για πολλά
χρόνια. Θα ήταν καλό να προσπαθήσουμε να
καταλάβουμε τον εσωτερικό του κόσμο: Πως είναι να έχεις γεννηθεί γυναίκα, αλλά να μη νιώθεις γυναίκα. Πως είναι να συναναστρέφεσαι με τον περίγυρό σου προσποιούμενος κάτι που δεν είσαι. Πως είναι να είσαι ουσιαστικά χωρίς "ταυτότητα".
Το λάθος μας είναι πως έχουμε μια εξιδανικευμένη ιδέα για τη φύση : Νομίζουμε
ότι η φύση είναι τέλεια. Δεν ισχύει. Η φύση κάνει πολλά λάθη και
"λάθη". Πόσα παιδιά γεννιόνται με αρρώστιες, ή μη αρτιμελή, ή με
διανοητική αναπηρία κοκ; Σε ότι αφορά τη Φύση, ΌΛΑ είναι πιθανά. Στη προκειμένη
περίπτωση έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που για χρόνια ήταν παγιδευμένος σε
λάθος σώμα. Μπορείτε λίγο να το φανταστείτε; Να αναλογιστείτε τα βάσανο και την
απιστευτη ψυχολογική φθορά που πέρασε αυτός ο άνθρωπος. Δεν θα ήθελε κανείς μας
να ήταν στη θέση του. Πόσο μάλλον τα παλαιότερα χρόνια που η τεχνολογία δεν
είχε τις σημερινές δυνατότητες. Ναι...κάνει και τέτοια λάθη η φύση και θα ήταν
καλύτερο να προβληματιστούμε. Ο άνθρωπος αυτός έχει κάθε λόγο να πετάει στα
σύννεφα από τη χαρά του, όπως κάθε άνθρωπος πετά στα σύννεφα όταν αισθάνεται
ελεύθερος.
Αν εσείς που διαβάζετε το άρθρο σκέφτεστε για το αν θα πάρετε μια αντίστοιχη απόφαση, πιστεύω πως η αίσθηση της ελευθερίας θα πρέπει να είναι το κριτήριο στο οποίο θα βασίσετε την επιλογή σας.
Αν εσείς που διαβάζετε το άρθρο σκέφτεστε για το αν θα πάρετε μια αντίστοιχη απόφαση, πιστεύω πως η αίσθηση της ελευθερίας θα πρέπει να είναι το κριτήριο στο οποίο θα βασίσετε την επιλογή σας.
Διότι αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι, όταν τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας.
No comments:
Post a Comment