Το μίσος που εκτρέφουν οι αθλητικές εφημερίδες

Είναι να απορεί κανείς με τους αθλητικούς δημοσιογράφους σε αυτή τη χώρα. Όπως κάθε φορά που λαμβάνουν χώρα βίαια επεισόδια σε ένα αγώνα, έτσι και τώρα τα ρίχνουν όλα στην Πολιτεία, στην ηγεσία της αστυνομίας, στις διοικήσεις των ομάδων και στους οπαδικούς συνδέσμους. 

Σήμερα το πρωί έβλεπα στην τηλεόραση δημοσιογράφους να ανακοινώνουν οτι το Υπουργείο κάνει έκτακτη σύσκεψη για να αντιμετωπίσει την βία στα γήπεδα και σημείωσαν την αίσθησή τους οτι «δεν περιμένουν να αλλάξουν και πολλά».

Και εγώ δεν περιμένω να αλλάξουν πολλά αγαπητοί δημοσιογράφοι. Και αυτό διότι κατα την διάρκεια όλων αυτών των δεκαετιών που το ποδόσφαιρο ζει μαύρες στιγμές, ούτε και εσείς έχετε αλλάξει. Και αυτό το διαπιστώνει κανείς απο τα καθημερινά πρωτοσέλιδα των αθλητικών φυλλάδων, στις οποίες δουλεύετε. Οι περισσότερες αθλητικές εφημερίδες είναι οπαδικές η κρυφοοπαδικές. Σπανίως θα παραδεχτούν την ήττα της ομάδας που υποστηρίζουν, συνήθως πάντα φταίει ο διαιτητής ο οποίος είναι στημένος απο την άλλη ομάδα, τον οποίον «λούζουν» με διάφορα κοσμητικά επίθετα. Στην περίπτωση που κερδίσει η ομάδα τους σε ένα ντέρμπι, το πρωτοσέλιδο είναι γεμάτο με κοσμητικά επίθετα υποτιμητικών σεξουαλικών υπονοούμένων για την αντίπαλη ομάδα που έχασε.

 Όταν δε φτάνουν στο έσχατο σημείο να πρέπει να παραδεχτούν οτι η ομάδα που υποστηρίζουν κρυφά η φανερά έχασε δίκαια, το κάνουν διότι το τελικό σκορ δεν τους επιτρέπει να ψελλίσουν κουβέντα για τον διαιτητή αφού θα ρεζιλευτούν στους αναγνώστες τους. Και τότε έχουν άλλη συνταγή έτοιμη: τα ρίχνουν στους παίκτες και στον προπονητή! «Σηκωθείτε και φύγετε», «ντροπή σας», «θα φύγετε νύχτα απο την ομάδα», «φτου σας ξεφτίλες» και πολλά άλλα, είναι τα συνθήματα που κοσμούν με μεγάλα και χοντρά γράμματα τα πρωτοσέλιδα των εφημεριδών σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν ξεχνούν φυσικά να στολίσουν και την αντίπαλη ομάδα με χαρακτηρισμούς όπως: «έγιναν ρεζίλι απο τον ανύπαρκτο» και άλλα. 

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ξέρουμε πολύ καλά τι εστί οπαδός και ποιά είναι  διαφορά του απο τον φίλαθλο. Ο οπαδός βάζει το συναίσθημα πάνω απο την λογική και αυτό το εκμεταλλεύονται οι εφημερίδες για να πουλήσουν φύλλα. Η νοοτροπία του «λαϊκού δικαστηρίου» και το μίσος που προτρέπει έναν οπαδό να τα κάνει γυαλιά καρφιά σε ένα γήπεδο και να επιτεθεί σε παίκτες και προπονητές, «καλλιεργείται» υπογείως και απο τις αθλητικές εφημερίδες πολλές μέρες νωρίτερα απο το παιχνίδι στο οποίο γίνονται τελικά τα  επεισόδια. Οι δημοσιογράφοι των οποίων, ξέρουν πολύ καλά, οτι ο τύπος είναι η «τέταρτη εξουσία» και διαμορφώνει γνώμες και συναιθήματα στην μάζα, πόσο μάλλον στους οπαδούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μεταξύ 15-18 ετών, μια ηλικία στην οποία ένα άτομο στην Ελλάδα, είναι κυριολεκτικά σαν «φτερό στον άνεμο». Τα «δάκρυα» λοιπόν που χύνουν σήμερα οι αθλητικογράφοι είναι, για μια ακόμη φορά, «κροκοδείλεια». Τουλάχιστον η Πολιτεία σήμερα το πρωί θα συσκεφθεί για να σκεφτεί μέτρα που θα αλλάξουν το ποδόσφαιρο προς το καλύτερο. Εσείς μεταξύ σας πότε θα το κάνετε για να σταματήσετε να αναπαράγετε το μίσος;